Τραυματισμοι Αγκωνα
Οι τραυματισμοί του αγκώνα χωρίζονται στα κατάγματα στη περιοχή του αγκώνα και στους Τραυματισμούς των μαλακών μορίων .
Τα κατάγματα στη περιοχή του αγκώνα είναι αρκετά συχνά, και συνήθως αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Ο στόχος είναι η ανατομική ανάταξη και η σταθερή οστεοσύνθεση που να επιτρέπει τη γρήγορη κινητοποίηση.
Οι τραυματισμοί των μαλακών μορίων στη περιοχή του αγκώνα συνήθως όταν πρόκειται για θλάσεις, αντμετωπίζονται συντηρητικά. Σπανιότερα όμως, υπάρχου τραυματισμοί που χρήζουν χειρουργικής θεραπείας. Πχ η ρήξη του περιφερικού τένοντα του Δικεφάλου σε αθλητές συνήθως αντιμετωπίζεται χειρουργικά με την αποκατάσταση της ρήξης. Το ίδιο συμβαίνει σε ρήξη του ωλένιου πλάγιου συνδέσμου για αποκατάσταση της αστάθειας του αγκώνα.
ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΡΗΞΗ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ
Η ρήξη του περιφερικού τένοντα του δικεφάλου μυός στο επίπεδο του αγκώνα είναι ένας σχετικά σπάνιος τραυματισμός. Αυτός προέρχεται από υπερφόρτωση του τένοντα , δηλ συνήθως από ανύψωση πολύ βαρέων αντικειμένων.
Ο ασθενής συνήθως αισθάνεται ξαφνικό πόνο με συνήθως χαρακτηριστικό θόρυβο ότι κάτι σαν να κόπηκε. Ακολούθως δημιουργείται αιμάτωμα στη περιοχή με συνήθως παραμόρφωση του μυός ένεκα της κεντρικής μετατόπισης του ραγέντος τένοντα.
Η διάγνωση της ρήξης του περιφερικού τένοντα του δικεφάλου μυός είναι σχετικά εύκολη και βασίζεται στο ιστορικό του ασθενή και τη κλινική εξέταση.
Η επιβεβαίωση γίνεται με τη χρήση τη μαγνητικής τομογραφίας, η οποία σκοπό έχει τη διαφοροδιάγνωση της ολικής από τη μερική ρήξη.
Η Θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική
Η συντηρητική θεραπεία εφαρμόζεται σε ασθενείς με όχι και πολλές απαιτήσεις, γιατί μελλοντικά παρουσιάζεται αδυναμία κάμψης του αγκώνα, καθώς επίσης και αδυναμία υπτιασμού ( η στροφή της παλάμης προς τον ουρανό) της τάξης των 30%-40%. Αυτή συνιστάται σε συμπτωματική θεραπεία με πάγο, αντιφλεγμονώδη φάρμακα κλπ. Ακολούθως μετά το πέρας της επώδυνης περιόδου αρχίζει φυσιοθεραπεία για κινητοποίηση και ενδυνάμωση. Η χειρουργική θεραπεία, που τελευταίως εφαρμόζεται όλο και πιο συχνά, συνίσταται στη αποκατάσταση της ρήξης. Τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπεία είναι πάρα πολύ καλά. Οι ασθενείς συνήθως επανέρχονται σχεδόν πλήρως σε επίπεδα μυϊκής δύναμης ίσα με τα επίπεδα πριν το τραυματισμό. Για την αποκατάσταση της ρήξης έχουν περιγραφεί αρκετές επεμβάσεις με πολύ καλά αποτελέσματα. Μερικές επεμβάσεις συνίστανται στη χρήση δύο τομών, με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης έκτοπου οστεοποίησης ή και κακώσεων νεύρων στη περιοχή. Άλλες επεμβάσεις χρησιμοποιούν οστικές άγκυρες ή διοστικά ράμματα για καθήλωση του ραγέντος τένοντα
|
Ο ιατρός Νίκος Παπαλουκάς εφαρμόζει μία νέα τεχνική τελευταίως που έχει τα πλεονεκτήματα της ολιγότερο επεμβατικής μεθόδου (μία μόνο τομή), με καλύτερη σταθεροποίηση του τένοντα, γεγονός που επιτρέπει τη πιο γρήγορη κινητοποίηση. Αυτή συνίσταται στη διάνοιξη οστικού καναλιού όπου τοποθετείται ο τένοντα και σταθεροποιείται με τεχνική Endo Button και επιπλέον interference απορροφήσιμη βίδα. Βλέπε σχετικό Video.
Η μετεγχειρητική πορεία συνίσταται σε ακινητοποίηση για μικρό χρονικό διάστημα και ακολούθως έναρξη φυσιοθεραπείας που στόχο έχει τη προοδευτική κινητοποίηση και αργότερα την ενδυνάμωση. Ο ασθενής επανέρχεται στις αθλητικές του δραστηριότητες σε 3-4 μήνες.