Συμφιτικη Θυλακιτιδα (Παγωμενος Ωμος)
Η Συμφιτική θυλακίτιδα, ή Παγωμένος ώμος είναι μία άλλη αιτία πόνου στον ώμο που χαρακτηρίζεται από προοδευτική επιδείνωση του πόνου, με ταυτόχρονο περιορισμό στη κίνηση της άρθρωσης του ώμου.
Η πάθηση αυτή εμφανίζεται είτε σαν ιδιοπαθής , κυρίως σε διαβητικούς ασθενείς, είτε σα δευτεροπαθής μετά από τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση τον ώμο, κατάγματα κλπ.
Ο ασθενής εμφανίζει προοδευτικό άλγος στον ώμο με ταυτόχρονο περιορισμό στις ενεργητικές και στις παθητικές κινήσεις του ώμου. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός της ελάττωσης της έξω στροφής του ώμου.
Η νόσος παρουσιάζει τρείς φάσεις. Αρχικά την οξεία φάση ή τη φάση της προοδευτικής επιδείνωσης, μετά τη χρόνια φάση με τη διατήρηση των συμπτωμάτων και τελικά τη φάση της αποκατάστασης με τη προοδευτική βελτίωση του πόνου και την επάνοδο των κινήσεων του ώμου.
Είναι μία αυτοϊούμενη πάθηση μετά από την ολοκλήρωση του κύκλου σε διάστημα που μπορεί να φθάσει μέχρι και 18-24 μήνες. Η επάνοδος των κινήσεων βέβαια μπορεί να μην επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα.
Πρόκειται για συρρίκνωση και πάχυνση του αρθρικού θύλακα, με δημιουργία φλεγμονής, που οδηγεί στο περιορισμό των κινήσεων.
Η θεραπεία πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή.
Αυτή μπορεί να είναι μόνο συμπτωματική (αναλγησία, φυσιοθεραπεία κλπ) και αναμονή της φυσιολογικής πορείας της νόσου.
Επίσης άλλος τρόπος θεραπείας, που εφαρμοζόταν στο παρελθόν και σιγά σιγά εγκαταλείπεται, είναι η προσπάθεια διακοπής της πορείας της νόσου και επίσπευσης της ίασης με τη διενέργεια χειρισμών υπό αναισθησία. Με αυτό το τρόπο σπάζουν οι συμφύσεις βίαια και επανέρχεται η κίνηση. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η πιθανότητα κατάγματος στη περιοχή του ώμου , κυρίως σε ηλικιωμένους ασθενείς .
Νεότερες αντιλήψεις συστήνουν την αρθροσκοπική διατομή του αρθρικού θύλακα και λύση των συμφύσεων στο υπακρωμιακό χώρο. Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ελεγχόμενη διατομή με αποφυγή δημιουργίας κατάγματος. Τα αποτελέσματα είναι αρκετά καλά. Μειονέκτημα είναι η ανάγκη αρθροσκοπικής επέμβασης.
Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς είναι σχετικά εύκολη. Τοποθετείται ανάρτηση του άνω άκρου για μερικές μέρες για ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ταυτόχρονα αρχίζει η κινητοποίηση του ώμου (Φυσιοθεραπεία) με στόχο την αποκατάσταση του εύρος κινήσεων του ώμου. Αργότερα προστίθεται και η ενδυνάμωση των μυών.