Animation VideosΡηξη Μηνισκου
Η Ρήξη του μηνίσκου είναι η πλέον συνηθισμένη αιτία πόνου στο γόνατο σε ασθενείς νεότερης και μέσης ηλικίας. Πολύ συχνά εμφανίζονται σε αθλητικές κακώσεις, αλλά και στη καθημερινότητα.
Το γόνατο έχει δύο μηνίσκους τον έσω και τον έξω. Αυτοί είναι ημισελινοειδή (σαν μισοφέγγαρα) ινοχόνδρινα τμήματα ( μεμβράνες) που παρεμβάλλονται μεταξύ των οστών της κνήμης και του μηρού. Δηλαδή κάθονται στη περιφέρεια του έσω και του έξω κνημιαίου κονδύλου.
 |
 |
Η παρουσία και η λειτουργία των μηνίσκων είναι πολύ μεγάλης σημασίας για το γόνατο. Γόνατα τα οποία στο παρελθόν υποβλήθηκαν σε ολική μηνισκεκτομή (αφαίρεση των μηνίσκων) ανέπτυξαν οστεοαρθρίτιδα με την πάροδο του χρόνου.
Οι μηνίσκοι συμβάλλουν στο μεγαλύτερο βαθμό στην απορρόφηση κραδασμών και στη κατανομή των φορτίσεων μεταξύ της κνήμης και του μηρού. Δηλαδή παρεμβάλλονται σαν “μαξιλαράκια” μεταξύ της επίπεδης επιφάνειας της κνήμης και της κυρτής επιφάνειας του μηρού έτσι ώστε να βελτιώνουν τις σχέσεις αυτών των οστών. Επίσης οι μηνίσκοι συμβάλλουν στην γλοιότητα του γόνατος παράγοντας αρθρικό υγρό, καθώς επίσης συμβάλλουν στη σταθερότητα του γόνατος.
 |
 |
Η Ρήξη του μηνίσκου σε νεότερους ασθενείς απαιτεί βίαιο στροφικό τραυματισμό, ενώ σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ένεκα της ελάττωσης της ελαστικότητας των μηνίσκων, επέρχεται με τραυματισμό με λιγότερη βία, ή ακόμη με επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς που δεν γίνονται αντιληπτοί.
Τα συμπτώματα είναι πόνος κυρίως στη κίνηση και ιδιαίτερα στις στροφές ( έξοδος από το αυτοκίνητο), διόγκωση του γόνατος με δημιουργία υγρού στο γόνατο και πολλές φορές το “κλείδωμα” ή το ” μάγκωμα” του γόνατος.
Οι μηνίσκοι αιματώνονται μόνο στη περιφέρεια, στη λεγόμενη κόκκινη ζώνη, ενώ δεν έχουν αιμάτωση στο κέντρο, λευκή ζώνη. Το γεγονός αυτό συμβάλλει στη μη δυνατότητα επούλωσης.
Η διάγνωση της ρήξης του μηνίσκου τίθεται από το ιστορικό του ασθενή, την ενδελεχή κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με την Μαγνητική Τομογραφία (MRI). Η μαγνητική τομογραφία έχει αξιοπιστία πέραν του 90% . Πολλές φορές όμως, η μαγνητική τομογραφία δείχνει και ενδομηνισκικές ρήξεις, οι οποίες στην αρθροσκόπηση δεν φαίνονται και δεν πρέπει να χειρουργούνται.
 |
 Ρήξη Μηνίσκου |
Έχουν περιγραφεί διάφοροι τύποι ρήξεων μηνίσκου, οι οποίοι δεν χρήζουν ανάλυσης στο παρόν κείμενο.
Η θεραπεία της ρήξης του μηνίσκου είναι κυρίως χειρουργική – αρθροσκοπική. Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να εφαρμοστεί συντηρητική θεραπεία. Αυτή συνίσταται σε παγοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη αγωγή από το στόμα και φυσιοθεραπεία. Η θεραπεία αυτή είναι συμπτωματική και όχι αιτιολογική. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής πιθανώς να ξαναπαρουσιάσει τα συμπτώματα στο μέλλον.
Η βασική θεραπεία είναι χειρουργική-αρθροσκοπική. Επειδή η πλειονότητα των ρήξεων βρίσκεται στην λευκή ζώνη, χωρίς δυνατότητα επούλωσης, διενεργείται συνήθως καθαρισμός του ραγέντος τμήματος του μηνίσκου και ομαλοποίηση της ρήξης –μερική μηνισκεκτομή.
Ο χειρουργός προσπαθεί να αφαιρέσει όσο το δυνατό μικρότερο τμήμα από το μηνίσκο, χωρίς όμως να αφήνει συμπτώματα και ομαλοποιώντας τον εναπομείναντα μηνίσκο . Λαμβάνοντας αυτό υπόψη καλό είναι η θεραπεία να γίνεται σύντομα, έτσι ώστε να μη προχωράει και να μεγαλώνει η ρήξη με την καθυστέρηση της επέμβασης.
 |
 |
Επειδή η ύπαρξη του μηνίσκου είναι σημαντική, ιδικά σε νέα άτομα πρέπει να γίνεται προσπάθεια συρραφής και αποκατάστασης της ρήξης του μηνίσκου. Βέβαια για να έχει επιτυχία η συρραφή του μηνίσκου πρέπει να υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, όπως η ρήξη στην ” κόκκινη ζώνη” ( αιμάσσουσα περιοχή), ρήξη καθαρή σαν από μαχαίρι, και νεαρό της ηλικίας με δυνατότητα αναγέννησης.
Υπάρχου διάφορες τεχνικές συρραφής μηνίσκου, που εφαρμόζονται ανάλογα της περιοχής της ρήξης. (Από μέσα προς τα έξω, από έξω προς τα μέσα ή τελείως αρθροσκοπικά –all inside technique)
 |
 |
Τελευταία γίνεται και προσπάθεια μεταμόσχευσης μηνίσκου από πτωματικά μοσχεύματα. Αυτή η μέθοδος βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα και χρειάζεται ακόμα αρκετός χρόνος για να καθιερωθεί.
Άλλη προσπάθεια γίνεται με τη μεταμόσχευση συνθετικών μηνίσκων, που θεωρητικά χρησιμοποιούνται σαν ικριώματα για ανάπτυξη κυττάρων, αλλά ακόμα βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο.
Η μετεγχειρητική πορεία μετά από αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή ( καθαρισμό της ρήξης) είναι ομαλή και σύντομη. Ο ασθενής κινείται άμεσα με υποστήριξη (πατερίτσες) για περίπου 2 ή 3 μέρες και επανέρχεται στη καθημερινότητα σε περίπου μία εβδομάδα. Σε αθλητικές δραστηριότητες επανέρχεται σε περίπου 3-4 εβδομάδες.
Βέβαια η μετεγχειρητική αποκατάσταση μετά από προσπάθεια συρραφής είναι εντελώς διαφορετική. Περιλαμβάνει αποφυγή φόρτισης για 4 – 6 εβδομάδες δηλ βάδιση με πατερίτσες καθώς επίσης και αποφυγή πλήρης κάμψης. Ακολούθως αρχίζει προοδευτική φόρτιση με συγχρόνως διεύρυνση στο εύρος κινήσεων. Η επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες γίνεται στους 4- 5 μήνες. Ποσοστό αποτυχίας της συρραφής περίπου 15% -20%.