Παιδικη Βλαισοπλατυποδια
Πλατυποδία ονομάζεται η παραμόρφωση κατά την οποία η ποδική καμάρα εμφανίζεται ελαττωμένη και φθάνει να αγγίζει το έδαφος. Η παραμόρφωση αυτή συνήθως συνοδεύεται με την βλαισή θέση της πτέρνας ( να γέρνει προς τα μέσα), οπότε η όλη εικόνα ονομάζεται βλαισοπλατυποδία. Η παραμόρφωση αυτή εμφανίζεται πολύ συχνά στα παιδία. Ευτυχώς όμως, δεν πρόκειται βασικά για πάθηση, αλλά για παραμόρφωση που ξεπερνά μεν τα φυσιολογικά όρια, αλλά δεν φθάνει τα παθολογικά.
Η πλέον συχνή μορφή είναι η Χαλαρή Βλαισοπλατυποδία (Hypermobile Flat foot). Εδώ πρόκειται για την παραμόρφωση κατά την οποία ο ασθενής, συνήθως παιδί, εμφανίζει την εικόνα της πτώσης της ποδική καμάρας και στα δύο πόδια σε όρθια θέση, δηλ. σε θέση που τα πόδια λαμβάνουν το βάρος του σώματος, ενώ σε ανύψωση στις μύτες των ποδιών, ή σε ύπτια θέση σχηματίζεται η ποδική καμάρα. Επίσης σε παθητική έκταση του μεγάλου δακτύλου σχηματίζεται η ποδική καμάρα. Ο ασθενής είναι χωρίς συμπτώματα. Οι αιτίες βρίσκονται είτε σε χαλαρούς συνδέσμους, είτε σε αυξημένο συγκριτικά λίπος στη περιοχή των ποδιών στα νήπια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός της χαλαρότητας και της διόρθωσης της παραμόρφωσης. Αυτή η κατάσταση δεν χρειάζεται ειδική θεραπεία, ίσως, σε νεαρή ηλικία η υποστήριξη της ποδικής καμάρας και η διόρθωση της θέσης της πτέρνας με ειδικούς πάτους.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η παραμόρφωση δεν διορθώνεται και ιδιαίτερα σε ασθενείς που αναφέρουν συμπτώματα ( πόνος, εύκολη κούραση κλπ) τότε πρέπει να αποκλεισθούν οι εξής καταστάσεις:
- Συγγενής κάθετος αστράγαλος (congenital vertical talus) είναι μια μορφή της πλατυποδίας, ευτυχώς αρκετά σπάνια, που είναι συνήθως εμφανής κατά τη γέννηση και τη βρεφική / νηπιακή ηλικία. Η κλινική εικόνα είναι χαρακτηριστική με την αναστροφή της ποδικής καμάρας και η διάγνωση τίθεται με τον ακτινογραφικό έλεγχο. Η θεραπεία είναι πάντοτε χειρουργική και ιδανικά πριν το δεύτερο έτος της ηλικίας.
- Ύπαρξη οστικής γέφυρας στα οστά του ταρσού (Tarsal coalition). Πρόκειται για δύσκαμπτη βλαισοπλατυποδία, που μπορεί να εμφανίζει και πόνο στη περιοχή του οπισθίου ποδιού. Οι ασθενείς συνήθως είναι ηλικίας 8-15 ετών και χαρακτηριστικό είναι η σπαστικότατα που υπάρχει στους περονιαίους τένοντες (Peroneal Spastic Flat – Foot). Η αιτία της πάθησης είναι η ύπαρξη οστικών γεφυρών στα οστά του ταρσού. Πλέον συχνή γέφυρα είναι η αστραγαλοπτερνική, η πτερνοσκαφοειδής και η αστραγαλοσκαφοειδής. Η ανωμαλία υπάρχει κατά τη γέννηση, αλλά αρχίζει να παρουσιάζει συμπτώματα όταν η μη φυσιολογική σύνδεση των οστών από συνδετικό ιστό μετατρέπεται σε ινοχόνδρινο δύσκαμπτο ιστό με αποτέλεσμα το περιορισμό των κινήσεων των οστών του ταρσού. Η διάγνωση τίθεται με ακτινογραφικό έλεγχο ή αξονική τομογραφία. Η θεραπεία αρχικά είναι συντηρητική και σε μη βελτίωση των συμπτωμάτων, γίνεται χειρουργική αφαίρεση της οστικής γέφυρας.