Βλαισος Μεγας δακτυλος ( Κοτσι) ( Hallux Valgus)
Η παραμόρφωση του βλαισού μεγάλου Δακτύλου, κοινώς “Κότσι” ή Hallux Valgus, είναι η πιο συχνή παραμόρφωση του μυοσκελετικού συστήματος.
Πρόκειται για την δημιουργία κάλλου (bunion) στη έσω πλευρά της μεταταρσιοφαλαγγικής (ΜΤΦ) άρθρωση του μεγάλου δακτύλου, με συνοδό απόκλιση του μεγάλου δακτύλου προς τα έξω.
Η παραμόρφωση αυτή εμφανίζεται μόνο σε πληθυσμούς που φοράνε παπούτσια και υπάρχει οικογενειακό ιστορικό στο 60% των περιπτώσεων. Η παραμόρφωση συνήθως είναι προοδευτική, ιδιαίτερα όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό και μη φυσιολογική σχέση της ΜΤΦ άρθρωσης. Εμφανίζεται συνήθως και στα δύο πόδια.
Οι ασθενείς ζητάνε ιατρική βοήθεια είτε ένεκα της παραμόρφωσης (κοσμητικοί λόγοι), είτε ένεκα πόνου στο κότσι, είτε ένεκα συνοδού μεταταρσαλγία ( πόνος στις κεφαλές των μεταταρσίων οστών στη πελματιαία επιφάνεια).
Η παθογένεια της πάθησης οφείλεται κυρίως στην μεγάλη απόκλιση του 1ου μεταταρσίου οστού προς τα έσω – ραιβό 1ο μετατάρσιο, (μεγάλη 1η διαμετατάρσια γωνία -πέραν του φυσιολογικού που είναι περίπου 8-10 μοίρες) γεγονός που αναγκάζει το μεγάλο δάκτυλο να αποκλίνει προς τα έξω. Επιπρόσθετα υπάρχει διαπλάτυνση του προσθίου ποδιού (splaying of the fore-foot).
Η θεραπεία στα αρχικά στάδια επικεντρώνεται στην αποφυγή στενών- μυτερών παπουτσιών που να πιέζουν το μεγάλο δάκτυλο προς τα έξω, καθώς επίσης αποφυγή πίεσης επί του κάλλου.
Γενικά όμως η θεραπεία κατά βάση είναι χειρουργική. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι για τη χειρουργική θεραπεία της πάθησης αυτής έχουν περιγραφεί πάνω από 120 χειρουργικές τεχνικές, πράγμα που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις.
Έτσι λοιπόν κατά το σχεδιασμό της επέμβασης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ακτινογραφίες, με τις τιμές των διαφόρων γωνιών, σημείο πόνου, η ύπαρξη ή όχι μεταταρσαλγίας, η βαρύτητα της παραμόρφωσης κλπ. Γενικά η επέμβαση χωρίζεται σε τρία στάδια:
- Αφαίρεση του κάλλου ή εξόστωσης
- Χαλάρωση των έξω θυλακικών στοιχείων για να επιτρέψουν την διόρθωση της θέσης του μεγάλου δακτύλου και
- Οστεοτομία 1ου μεταταρσίου. Ανάλογα της γωνίας απόκλισης της 1ης διαμετατάρσιας γωνίας, διενεργείται οστεοτομία είτε στο περιφερικό άκρο, είτε στο κεντρικό άκρο , είτε ακόμα στη διάφυση του 1ου μεταταρσίου οστού.
Η συγκράτηση γίνεται συνήθως με μικρές βίδες που δεν χρειάζονται να αφαιρεθούν αργότερα.
Η βάδιση αρχίζει αμέσως με γύψινους νάρθηκες ή με ειδικά παπούτσια για περίπου 6 εβδομάδες. Πιθανόν μετά, να χρησιμοποιηθούν νυκτερινοί νάρθηκες για περίπου 3-4 μήνες.
Τα αποτελέσματα είναι αρκετά καλά και η πιθανότητα επαναδημιουργία της παραμόρφωσης ελάχιστη αν εφαρμοστούν οι γενικές αρχές θεραπεία της πάθησης.
Ο ασθενής επανέρχεται στις φυσιολογικές του δραστηριότητες μετά την πάροδο περίπου 2-3 μηνών.