Πονος στο πισω μερος του Ποδιου
Ο πόνος στο πίσω μέρος του ποδιού είναι αρκετά συχνός και οφείλεται σε πολλές καταστάσεις. Εκτός από τις μηχανικές αιτιολογίες, ο πόνος στο πίσω μέρος της πτέρνας μπορεί να οφείλεται κυρίως σε:
1. Αποφυσίτιδα έλξεως (Traction Apophysitis – Sever’s Disease). Αυτή είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται στα παιδιά ηλικίας γύρω των 10 ετών. Οφείλεται συνήθως σε μικροτραυματισμούς έλξεως της κατάφυσης του Αχίλλειου τένοντα, (αυξημένες καταπονήσεις έλξεως), που σε αυτή την ηλικία είναι ακόμα απόφυση, δηλ δεν έχει ακόμα ενσωματοθεί/ οστεοποιηθεί στη πτέρνα.
Η θεραπεία είναι συντηρητική με ανύψωση της πτέρνας με ειδικό πατάκι στο παπούτσι, ξεκούραση και σε σοβαρές καταστάσεις πιθανόν αντιφλεγμονώδη αγωγή.
2. Ορογονοθυλακίτιδα πτέρνας είναι φλεγμονή στον ορογόνο θύλακα της πτέρνας στη κατάφυση του αχίλλειου τένοντα. Αυτή εμφανίζεται συνήθως με διόγκωση και μικρή προπέτεια στη περιοχή, και δυσκολεύει τον ασθενή στην υπόδηση. Σπανιότερα η αιτία μπορεί να οφείλεται σε υπερμεγέθη φύμα της πτέρνας.
Η θεραπεία ως επί το πλείστο είναι συντηρητική. Περιλαμβάνει τοποθέτηση ψυχρών επιθεμάτων, χρήση αντιφλεγμονωδών επιθεμάτων και φαρμάκων, καθώς επίσης και φυσιοθεραπεία. Σε μή βελτίωση εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία για καθαρισμό του ορογόνου θύλακα, αλλά κυρίως για σμίκρυνση του φύματος της πτέρνας.
3. Ο πόνος στη πελματιαία επιφάνεια της πτέρνας συνήθως οφείλεται σε Πελματιαία Απονευρωσίτιδα (Plantar Fasciitis). Πρόκειται για φλεγμονή έλξεως της πελματιαίας απονεύρωσης που εκτείνεται από τη πτέρνα μέχρι τα δάκτυλα. Χαρακτηριστικός είναι ο πόνος στη φόρτιση κατά τα πρώτα βήματα το πρωί . Η ακτινογραφία συνήθως δείχνει την λεγόμενη “άκανθα”. Δηλ εναπόθεση ασβεστώσεων στην προσπάθεια ο οργανισμός μας να επουλώσει τις μικρορήξεις της πελματιαίας απονεύρωσης
Η θεραπεία είναι κυρίως συντηρητική με αντιφλεγμονώδη αγωγή, ειδικούς πάτους για αποφόρτιση της περιοχής και φυσιοθεραπεία. Σε αποτυχία της θεραπείας ενδείκνυται η τοπική έκχυση στεροειδών.
Σε αποτυχία της συντηριτικής θεραπείας, εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία. Διενεργείται διατομή της πελματιαίας απονεύρωσης είτε ανοικτά, είτε ενδοσκοπικά.
Η ενδοσκοπική διατομή παρέχει αρκετά πλεονεκτήματα γιατί διενεργείται με δύο μόνο μικρές τομές, έχει πολύ πιο γρήγορη ανάρρωση, και λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο. Ο ασθενής βαδίζει αμέσως με μερική φόρτιση για μία περίπου εβδομάδα και ακολούθως προοδευτική φόρτιση. Σε διάστημα 2- 3 εβδομάδων ο ασθενής αναρρώνει πλήρως.
Σπανιότερα ο πόνος στη πελματιαία επιφάνεια της πτέρνας μπορεί να προέρχεται από το λιπώδες σώμα της πτέρνας, κατάσταση κατά την οποία υπάρχει διαχωρισμός του λιπώδους σώματος από το οστού. Αυτό προέρχεται είτε από οξύ τραυματισμό, είτε από πολλαπλούς μικροτραυματισμούς. Η θεραπεία είναι συντηρητική με αποφόρτιση της περιοχής με μαλακά υποδήματα και αντιφλεγμονώδη αγωγή.